نمیدونم چرا همیشه نزدیکای امتحانا حالم طوری میشه که تو وضعیت خطیری قرار دارم و نیاز دارم بیشتر با خودم خلوت کنم و به خودم بپردازم ولی اونقدر پروژه ریز و درشت رو سرم ریخته که غمگین و کش اومده و ناامید تسلیم میشم،خود مظلوممو میزارم تو کمد و درشم میبندم تا بعد امتحانات.حس مزرعه داری رو دارم که دقیقا چند روز مونده به برداشت محصول یه گردباد لعنتی اومده و کل تلاش چند ماهشو نابود کردهحالا که این سه ماه اینقدرر تقلا کردم و زور زدم که خودمو بکشم بالا و الان توی نقطه ای هستم که مثل یه نهال نوپا نیاز به مراقبت دارم تا ریشم سفت بشه؛اجالتا مجبورم یه پلاستیک بکشم دور نهالم تا بلکه یکم از بادهای گزنده در امان بمونه تا برم امتحانامو بدم و بیام سراغش! مسخره نیست؟
درباره این سایت